آنچنان عاشقم و ، شیدایم
نه به فکر خودو ، نه فردایم
سرخوش ومست ز عاشق شدنم
عاشقم عاشق پا بر جایم
بی گمان قصه سودا زدگی میدانم
ره رو منزل عشم ولی اینجایم
گل وبلبل به هم آمیخته اند در شب عیش
طالع نحس نگر در شب عیش تنهایم
ره به مسجد ندهندم که تو بی تقوائی
« مرغ باغ ملکونم » نه بی تقوایم
ما زجام لب تو باده ناب نوشیدیم
پس غمی نیست که در هردو جهان رسوایم
ما فنائیم ، فنائیم ، فنائیم فنا
سایه وار تا به ابد در پی تو می آیم
نظرات شما عزیزان: